żarłoczność

żarłoczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co żarłoczne; cecha tych, którzy są żarłoczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żarłoczność	żarłoczności
dopełniacz	żarłoczności	żarłoczności
celownik	żarłoczności	żarłocznościom
biernik	żarłoczność	żarłoczności
narzędnik	żarłocznością	żarłocznościami
miejscownik	żarłoczności	żarłocznościach
wołacz	żarłoczności	żarłoczności

przykłady:

składnia:

(1.1) żarłoczność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łakomstwo, łapczywość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żarłacz m, żarłok m, żarłocznik m, żarłoctwo n, żarło n, żarcie n, zżarcie n

czas. żreć ndk., zeżreć dk.

przym. żarłoczny, żarłocki

przysł. żarłocznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. żarłoczny + -ość

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) voracity, voraciousness
• białoruski: (1.1) пражэрлівасць ż
• francuski: (1.1) voracité ż, gloutonnerie ż
• hiszpański: (1.1) voracidad ż, glotonería ż
• rosyjski: (1.1) прожорливость ż
• ukraiński: (1.1) прожерливість ż
• włoski: (1.1) voracità ż

źródła: