šnōvł̥ (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dziób, ryj[1]
(1.2) muz. ustnik
odmiana:
(1.1-2) lp šnōvł̥; lm šnōvł̥n
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) šnōbl̥
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. šnōvł̥n
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. snabel < swn. snabul < pragerm. *snabulaz < praindoeur. *ksnew- (drapa, pocierać)
por. jid. שנאָבל (sznobl), niem. Schnabel, niderl. snavel, wschodniofryzjski Snoabel, st.ang. snofl
uwagi:
źródła:
  1.   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 389.