škůdce

škůdce (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) szkodnik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	škůdce	škůdci / škůdcové
dopełniacz	škůdce	škůdců
celownik	škůdci / škůdcovi	škůdcům
biernik	škůdce	škůdce
wołacz	škůdce	škůdci / škůdcové
miejscownik	škůdci / škůdcovi	škůdcích
narzędnik	škůdcem	škůdci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. škoda, škůdkyně, škůdcovství, škodlivina, škodlivost, škodolibost

przym. škůdcovský, škodlivý, škodný, škodolibý

czas. škodit

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: