świetność

świetność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕfʲjɛtnɔɕʨ̑], AS: [śfʹi ̯etność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co świetne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	świetność
dopełniacz	świetności
celownik	świetności
biernik	świetność
narzędnik	świetnością
miejscownik	świetności
wołacz	świetności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wspaniałość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. świetny

przysł. świetnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) روعة ż, زهرة ż
• jidysz: (1.1) גלאַנץ m (glanc)
• osmański: (1.1) آب (âb)

źródła: