świerszcz

świerszcz (język polski)

świerszcz (1.1)

wymowa:

IPA: [ɕfʲjɛrʃʧ̑], AS: [śfʹi ̯eršč], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ent. skaczący owad wydający charakterystyczne dźwięki; zob. też świerszczowate w Wikipedii

(1.2) daw. przen. rodzaj armaty

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świerszcz	świerszcze
dopełniacz	świerszcza	świerszczy / świerszczów
celownik	świerszczowi	świerszczom
biernik	świerszcza	świerszcze
narzędnik	świerszczem	świerszczami
miejscownik	świerszczu	świerszczach
wołacz	świerszczu	świerszcze

przykłady:

(1.1) Po zapalczywym świegocie ptactwa na drzewach nastąpiło tłumliwe ćwierkanie świerszczy w trawach; coraz cichszą stawała się w powietrzu muzyka owadów, coraz głośniej rozlegał się nad wysokimi gniazdami klekot bliskich odlotu bocianów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świerszczowate nmos

zdrobn. świerszczyk m

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *svŕ̥čь < prasł. *svŕ̥čati + *-jь

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cricket
• baskijski: (1.1) kilker
• białoruski: (1.1) цвыркун m
• bośniacki: (1.1) cvrčak m
• bułgarski: (1.1) щурец m
• chorwacki: (1.1) cvrčak m
• esperanto: (1.1) grilo
• francuski: (1.1) grillon m
• hiszpański: (1.1) grillo m
• jidysz: (1.1) גריל ż (gril)
• niemiecki: (1.1) Grille ż
• nowogrecki: (1.1) τριζόνι n, γρύλος m
• rosyjski: (1.1) сверчок m
• szwedzki: (1.1) syrsa w
• turecki: (1.1) cırcır böceği
• ukraiński: (1.1) цвіркун m
• wilamowski: (`1.1) gryłł ż

źródła: