świerki (1.1)
 
świerk (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[ɕfʲjɛrk], AS[śfʹi ̯erk], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dendr. Picea A. Dietr.[1], drzewo iglaste z rodziny sosnowatych; zob. też świerk w Wikipedii
(1.2) leśn. drewno z drzewa świerkowego
odmiana:
(1.1)[2]
(1.2) blm[2]
przykłady:
(1.1) Na działce zasadziłem dwa świerki.
(1.2) Ten stół wykonany jest ze świerku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) potężny / wysoki świerk • karłowate / suche świerki • sadzonka / wierzchołek świerka
(1.2) łodzie / skrzypki ze świerka • budowane ze świerka
synonimy:
(1.1) gw. (Podhale) smreczyna, smrek; gw. (Śląsk Cieszyński) smyrek
(1.2) świerczyna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świerczyna ż, świerkowina ż
zdrobn. świerczek mrz
przym. świerkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *smŕ̥kъ, prasł. *smerkъ < prasł. *smer-las iglasty; w polskim następowała zmiana grupy spółgłoskowej św'- < prasł. *sm'-[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Picea” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1   Hasło „świerk” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „świerk” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.