świergotanie
świergotanie (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) o ptakach: wydawanie krótkich, wysokich dźwięków[1]
- (1.2) o ludziach, zwłaszcza dzieciach: szybkie i wesołe wypowiadanie słów
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik świergotanie dopełniacz świergotania celownik świergotaniu biernik świergotanie narzędnik świergotaniem miejscownik świergotaniu wołacz świergotanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) świergolenie, świegotanie, szczebiotanie, ćwierkanie, ćwierkotanie
- (1.2) świergolenie, świegotanie, szczebiotanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. świergot m, świergotek m, świergotliwość ż
- czas. świergotać ndk., zaświergotać dk.
- przym. świergotliwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od świergotać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „świergotać, świegotać, świergolić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.