świętochłowiczanka
świętochłowiczanka (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌɕfʲjɛ̃ntɔxwɔvʲiˈʧ̑ãnka], AS: [śfʹi ̯ẽntoχu̯ovʹičãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • -nk- • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Świętochłowic[1]
- (1.2) kobieta pochodząca z Świętochłowic, urodzona w Świętochłowicach
- odmiana:
- (1.1-2)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świętochłowiczanka świętochłowiczanki dopełniacz świętochłowiczanki świętochłowiczanek celownik świętochłowiczance świętochłowiczankom biernik świętochłowiczankę świętochłowiczanki narzędnik świętochłowiczanką świętochłowiczankami miejscownik świętochłowiczance świętochłowiczankach wołacz świętochłowiczanko świętochłowiczanki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitna / znana świętochłowiczanka • szanowne / drogie świętochłowiczanki!
- (1.2) rodowita świętochłowiczanka • świętochłowiczanka z krwi i kości / z urodzenia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Świętochłowice nmos
- forma męska świętochłowiczanin m
- przym. świętochłowicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „świętochłowiczanka” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „świętochłowiczanka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
