śtaochuł (język wilamowski) edytuj

 
śtaochułn (1.1)
 
śtaochułn (1.1)
 
śtaochuł (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
śtahuł
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cierń, kolec[1]
(1.2) ostrze
(1.3) ent. żądło
odmiana:
(1.2-3) lp śtaochuł; lm śtaochułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Stachel
uwagi:
źródła:
  1.   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.