śpiący rycerz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕpʲjɔ̃nʦ̑ɨ ˈrɨʦ̑ɛʃ], AS[śpʹi ̯õncy ryceš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.asynch. ą i → j  ?/i
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) żart. mężczyzna ospały, ślamazarny[1]
odmiana:
(1.1) zob. śpiący, rycerz (związek zgody)
przykłady:
(1.1) Powiedz temu śpiącemu rycerzowi, żeby się pośpieszył, wszyscy na nas czekają.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ospaluch, lelum polelum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
z legendy o zaklętych rycerzach, którzy spali w jaskiniach[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „rycerz” w: Stanisław Skorupka, Słownik frazeologiczny języka polskiego, t. 2, Wiedza Powszechna, Warszawa 2002, ISBN 83-21-40432-4, s. 76.