śniadać
śniadać (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik śniadać czas teraźniejszy śniadam śniadasz śniada śniadamy śniadacie śniadają czas przeszły m śniadałem śniadałeś śniadał śniadaliśmy śniadaliście śniadali ż śniadałam śniadałaś śniadała śniadałyśmy śniadałyście śniadały n śniadałom śniadałoś śniadało tryb rozkazujący niech śniadam śniadaj niech śniada śniadajmy śniadajcie niech śniadają pozostałe formy czas przyszły m będę śniadał,
będę śniadaćbędziesz śniadał,
będziesz śniadaćbędzie śniadał,
będzie śniadaćbędziemy śniadali,
będziemy śniadaćbędziecie śniadali,
będziecie śniadaćbędą śniadali,
będą śniadaćż będę śniadała,
będę śniadaćbędziesz śniadała,
będziesz śniadaćbędzie śniadała,
będzie śniadaćbędziemy śniadały,
będziemy śniadaćbędziecie śniadały,
będziecie śniadaćbędą śniadały,
będą śniadaćn będę śniadało,
będę śniadaćbędziesz śniadało,
będziesz śniadaćbędzie śniadało,
będzie śniadaćczas zaprzeszły m śniadałem był śniadałeś był śniadał był śniadaliśmy byli śniadaliście byli śniadali byli ż śniadałam była śniadałaś była śniadała była śniadałyśmy były śniadałyście były śniadały były n śniadałom było śniadałoś było śniadało było forma bezosobowa czasu przeszłego śniadano tryb przypuszczający m śniadałbym,
byłbym śniadałśniadałbyś,
byłbyś śniadałśniadałby,
byłby śniadałśniadalibyśmy,
bylibyśmy śniadaliśniadalibyście,
bylibyście śniadaliśniadaliby,
byliby śniadaliż śniadałabym,
byłabym śniadałaśniadałabyś,
byłabyś śniadałaśniadałaby,
byłaby śniadałaśniadałybyśmy,
byłybyśmy śniadałyśniadałybyście,
byłybyście śniadałyśniadałyby,
byłyby śniadałyn śniadałobym,
byłobym śniadałośniadałobyś,
byłobyś śniadałośniadałoby,
byłoby śniadałoimiesłów przymiotnikowy czynny m śniadający, nieśniadający ż śniadająca, nieśniadająca śniadające, nieśniadające n śniadające, nieśniadające imiesłów przysłówkowy współczesny śniadając, nie śniadając rzeczownik odczasownikowy śniadanie, nieśniadanie
- przykłady:
- (1.1) Panie Sędzio, wszakże to czas podobno śniadać?[2]
- (1.1) Do głównej sali wracano z ogrodu: / Śniadać zbliżyła się konieczna pora, (…)[3]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) śniodać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śniadalnia ż, śniadanie n, śniadaniówka ż, śniadanko n
- czas. pośniadać, śniodać ndk.
- przym. śniadaniowy
- przysł. śniadaniowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- por. obiadować • podwieczorkować • wieczerzać
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) breakfast
- baskijski: (1.1) gosaldu
- białoruski: (1.1) снедаць
- esperanto: (1.1) matenmanĝi
- niemiecki: (1.1) frühstücken
- rosyjski: (1.1) завтракать
- słoweński: (1.1) zajtrkovati
- ukraiński: (1.1) снідати
- węgierski: (1.1) reggelizik
- włoski: (1.1) asciolvere
- źródła:
- ↑ Hasło „śniadać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz
- ↑ Cyprian Kamil Norwid: Poezye Cypriana Norwida (wyd. 1863); Quidam
- ↑ dr Izabela Różycka, Etymologia wyrazu śniadanie, Internetowa Poradnia Językowa, Uniwersytet Łódzki, poradnia-jezykowa.uni.lodz.pl