Podobna pisownia Podobna pisownia: smiechsmiéch

śmiech (język polski) edytuj

 
śmiech (1.1)
śmiech (1.1)
wymowa:
IPA[ɕmʲjɛx], AS[śmʹi ̯eχ], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) charakterystyczny dźwięk i grymas twarzy wydawany przez człowieka, gdy jest mu wesoło
(1.2) szydzenie z czegoś lub kogoś
(1.3) odgłos zwierząt przypominający śmiech (1.1)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) napad / wybuch / salwa śmiechu • donośny / gromki / szyderczy / tubalny śmiech • wywołać / wzbudzić śmiech
synonimy:
(1.2) szyderstwo, kpina, natrząsanie się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) chichot, chichotanie, rechot, rżenie
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uśmiech m, uśmieszek m, uśmiechnięcie n, śmieszek m, śmieszka ż, śmieszność ż, śmiesznostka ż
czas. śmieszyć, śmiać się, rozśmieszać ndk., rozśmieszyć dk., uśmiechać (się) ndk., uśmiechnąć (się) dk., wyśmiewać, zaśmiewać się
przym. śmieszny
przysł. śmiesznie
związki frazeologiczne:
beczka śmiechuśmiech abderyckiśmiech na saliśmiech to zdrowieśmiechu warteumierać ze śmiechu / konać ze śmiechu / zdychać ze śmiechu / dusić się ze śmiechu / pękać ze śmiechu / pokładać się ze śmiechu / tarzać się ze śmiechu / zrywać boki ze śmiechu / zrywać boki od śmiechu / zanosić się od śmiechu / zanosić się śmiechem / skręcać się ze śmiechu / sikać ze śmiechuzabić śmiechemprzysłowia: komu śmiech, a komu bieda[1]przed Bogiem grzech, przed ludźmi śmiechświęta Katarzyna śmiechem, święty Andrzej grzechemświęta Katarzyna śmiechem, święty Jędrzej grzechem
etymologia:
od prasł. *směxъ, od czasownika prasł. *smijati sęśmiać się, od rdzenia praindoeur. *smeHi-[2]
por. bułg. смях, chorw. smijeh, ros. смех, scs. смѣхъ, słc. smiech, słń. smeh i ukr. сміх
por. ang. smile i sanskr. स्मयते
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 13.
  2. Hasło „smijeh” w: Hrvatski jezični portal.