śliwa
śliwa (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ogrod. drzewo owocowe; zob. też śliwa w Wikipedii
- (1.2) spoż. duży, dorodny owoc śliwy (1.1)
- (1.3) techn. drewno śliwy (1.1)
- (1.4) pot. duży siniak, guz lub obrzęk o fioletowym zabarwieniu [1]
- (1.5) uczn.[2] pot. podbite oko, zwł. duży siniak w okolicy oka
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śliwa śliwy dopełniacz śliwy śliw celownik śliwie śliwom biernik śliwę śliwy narzędnik śliwą śliwami miejscownik śliwie śliwach wołacz śliwo śliwy
- przykłady:
- (1.1) Odpoczywał w cieniu śliwy.
- (1.2) Na stole leżały cztery śliwy i jedno jabłko.
- (1.5) Upadłem na kant szafki i przez dwa tygodnie miałem śliwę pod okiem.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.4) siniak
- hiponimy:
- (1.4) śliwka
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- angielski: (1.1) prunus, plum; (1.2) plum
- arabski: (1.1) برقوق
- białoruski: (1.1) сліва ż; (1.2) сліва ż
- bułgarski: (1.1) слива ż
- esperanto: (1.1) prunujo, prunarbo
- fiński: (1.1) luumupuu
- francuski: (1.1) prunier m; (1.2) grande prune ż
- hiszpański: (1.1) ciruelo m
- jidysz: (1.1) פֿלוימענבוים m (flojmenbojm)
- łaciński: (1.1) prunus ż
- niemiecki: (1.1) Pflaumenbaum m, Pflaume ż; (1.2) Pflaume ż
- rosyjski: (1.1) слива ż; (1.2) слива ż; (1.3) слива ż; (1.4) фингал m
- szwedzki: (1.1) plommonträd n
- ukraiński: (1.1) слива ż; (1.2) слива ż; (1.3) слива ż
- wilamowski: (1.1) fłaum ż, fłaojm, fłoüm ż; (1.2) fłaum ż, fłaojm ż, fłoüm ż; (1.3) fłaum ż, fłaojm ż, fłoüm ż
- źródła:
- ↑ Hasło „śliwa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” nr 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 226.
- ↑ Hasło „śliwa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.