Świętochłowice
Świętochłowice (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w południowej Polsce, na Górnym Śląsku; zob. też Świętochłowice w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik Świętochłowice dopełniacz Świętochłowic celownik Świętochłowicom biernik Świętochłowice narzędnik Świętochłowicami miejscownik Świętochłowicach wołacz Świętochłowice
- przykłady:
- (1.1) Jadąc rano tramwajem do Świętochłowic, widzieliśmy dziki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Świętochłowicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Świętochłowic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Świętochłowic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Świętochłowic • mieszkaniec / mieszkanka Świętochłowic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Świętochłowicach • pochodzić z Świętochłowic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Świętochłowic • herb / flaga Świętochłowic
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) Świóny, Świyntochlowice, Świyntochłowice
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. świętochłowiczanin mos, świętochłowiczanka ż
- przym. świętochłowicki, podświętochłowicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Świętochłowice n, hist. Schwientochlowitz n
- źródła: