Ślązaczka

Ślązaczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ɕlɔ̃w̃ˈzat͡ʃka], AS: [ślõũ̯začka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Śląska; zob. też Ślązacy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ślązaczka	Ślązaczki
dopełniacz	Ślązaczki	Ślązaczek
celownik	Ślązaczce	Ślązaczkom
biernik	Ślązaczkę	Ślązaczki
narzędnik	Ślązaczką	Ślązaczkami
miejscownik	Ślązaczce	Ślązaczkach
wołacz	Ślązaczko	Ślązaczki

przykłady:

(1.1) Żadna Ślązaczka nie dałaby swojej córce na imię Olga.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rodowita Ślązaczka • Ślązaczka z dziada pradziada

synonimy:

(1.1) hanyska; gw. (Górny Śląsk) Ślonzoczka, Ślónzoczka

antonimy:

(1.1) gorolka, chadziajka

hiperonimy:

(1.1) Europejka

hiponimy:

(1.1) Dolnoślązaczka, Górnoślązaczka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Śląsk mrz, śląskość ż

forma męska Ślązak mos

przym. śląski

przysł. śląsko, po śląsku

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Ślązak + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Ślązak

• esperanto: (1.1) silezianino, silezino
• kataloński: (1.1) silesiana ż

źródła: