łyczek

łyczek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. pogard. zdrobn. od: łyk (mieszczanin)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) zdrobn. od: łyk (przełknięcie drobnej ilości płynu)

(2.2) mały łyk

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: łyczka

(3.2) D. lm od: łyczko

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łyczek	łyczkowie
dopełniacz	łyczka	łyczków
celownik	łyczkowi	łyczkom
biernik	łyczka	łyczków
narzędnik	łyczkiem	łyczkami
miejscownik	łyczku	łyczkach
wołacz	łyczku	łyczkowie
depr. M. i W. lm: (te) łyczki

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łyczek	łyczki
dopełniacz	łyczka	łyczków
celownik	łyczkowi	łyczkom
biernik	łyczek	łyczki
narzędnik	łyczkiem	łyczkami
miejscownik	łyczku	łyczkach
wołacz	łyczku	łyczki

przykłady:

(2.2) Wysączyła maleńki łyczek soku i odkaszlnęła.

(2.2) U Basi wypiliśmy łyczkiem gorącą herbatę.

składnia:

(2.2) łyczek + D.

kolokacje:

(2.2) drobny / mały / łyczek • łyczek herbaty / wody • wypić / wypijać łyczek • pić łyczkami • pić po łyczku

synonimy:

(1.1) mieszczanin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łyk mos/mrz, łykanie n, łyknięcie n

czas. łykać ndk., przełykać ndk.

związki frazeologiczne:

od łyczka do rzemyczka, od rzemyczka do koniczka, po koniczku — szubieniczka

etymologia:

pol. łyk + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: łyk

(2.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: łyk

źródła: