łyḱ

Podobna pisownia: Lýk • łyk

łyḱ (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:: łyk

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) luka, szczerba^[1]^[2]

odmiana:: (1.1) lp łyḱ; lm łykja

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. łykiḱ

związki frazeologiczne:

etymologia:: śwn. lücke, lucke < swn. luccha

uwagi:

źródła:

↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 294.
↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 268.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=łyḱ&oldid=7843537”