łukieski (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) daw. związany z Lukką, dotyczący Lukki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Niezbyt dawno czytałem w pewnym czasopiśmie naukowym, żedolina Nievole leży w prowincji lukajskiej Królestwa Włoskiego”. Pomijając fatalne podobieństwo w brzmieniu pomiędzy przymiotnikami, „lukajski” ilokajskito zacny pisarz (…) według prawideł gramatyki (…) powinien był napisaćw prowincji luckiej” (…). Wprawdzie nie byłby wtedy uchybił gramatyce, ale byłby zgrzeszył przeciwko dawnemu zwyczajowi, który każe nam mówić i pisać łukieski. (…) Lecz autor, tak jak tylu innych przed nim i po nim, uczył się zapewne geografii w języku obcym (p. uwsp.)[1].
(1.1) Rzeczpospolita Łukieska przystąpiła także do ligi potencji sprzymierzonych. Jedna tylko Genua i Wenecja z całych Włoch zostają dotąd w neutralności. W Toskanii osobliwie Anglia rozkazuje równie jak Moskwa w Polsce (p. uwsp.)[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) Rzeczpospolita Łukieska
synonimy:
(1.1) lukkański, daw. luceński
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Lukka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: lukkański
źródła:
  1. K. Skobel, O skażeniu języka polskiego w dziennikach i w innych pismach, osobliwie w Galicji, Kraków, 1887.
  2. Lucjan Siemieński (red.), Listy Hugona Kołłątaja pisane z emigracyi w r. 1792, 1793 i 1794, s. 164, t. 2, Pozań, 1872.