łopotać (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. załopotać)

(1.1) książk. wytwarzać charakterystyczny dźwięk poprzez szybkie poruszanie przedmiotem
(1.2) książk. wytwarzać charakterystyczny dźwięk, będąc szybko poruszanym
(1.3) książk. poruszać skrzydłami w górę i w dół
(1.4) książk. o sercu bić mocniej pod wpływem emocji
odmiana:
(1.1) koniugacja IX lub koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Podniósł się ranny, chłodny wietrzyk i łopotał chorągwiami nad głowami rycerzy[1].
(1.1) Lekki wiaterek łopotał nad moją głową płótniskami kliwrów[2].
(1.2) Po bokach pozatykane były chorągwie emirów, które łopotały na wietrze, mieniąc się i grając wszelkiemi barwami, jak wielkie kwiaty[3].
(1.3) Łopocą skrzydłami godziny zleciałe w próżnię, wypełzają ze skrytek pamięci gady pobudek tajemnych, ścielą się całuny chmur nieodegnanych, pod któremi więdły marnie szmaty dnia, pękały sprężyny siły[4].
(1.4) I niktby nie odgadł, w tej wązkiej, wyschłej piersi łopotało serce spragnione ciągłych wzruszeń[5].
składnia:
(1.1) łopotać + N.nie łopotać + N.
kolokacje:
(1.1) wiatr / wiaterek / wietrzyk łopocze
(1.2) chorągiew / flaga / okiennica / sztandar / żagiel łopocze • łopotać na wietrze • łopotać z wiatrem
(1.3) łopotać skrzydłami
(1.4) serce łopocze
synonimy:
(1.1) trzepotać
(1.2) furkotać, furczeć, trzepotać się, trzepotać
(1.3) trzepotać
(1.4) trzepotać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łopot mrz, łopotanie n
czas. załopotać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *lopotatiuderzać z odgłosem < prasł. *lopatiklepać, walić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem (wyd. 1901)
  2. Jerzy Szarecki: Na oku (wyd. 1929)
  3. Henryk Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy (wyd. 1912)
  4. Eliza Orzeszkowa: Któż się przed Tobą ostoi? (wyd. 1921)
  5. Alfred Konar: Franek i jego kura (wyd. 1921)