łaziebny
łaziebny (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łaziebny łaziebni dopełniacz łaziebnego łaziebnych celownik łaziebnemu łaziebnym biernik łaziebnego łaziebnych narzędnik łaziebnym łaziebnymi miejscownik łaziebnym łaziebnych wołacz łaziebny łaziebni depr. M. i W. lm: (te) łaziebne[1] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik łaziebny łaziebna łaziebne łaziebni łaziebne dopełniacz łaziebnego łaziebnej łaziebnego łaziebnych celownik łaziebnemu łaziebnej łaziebnemu łaziebnym biernik łaziebnego łaziebny łaziebną łaziebne łaziebnych łaziebne narzędnik łaziebnym łaziebną łaziebnym łaziebnymi miejscownik łaziebnym łaziebnej łaziebnym łaziebnych wołacz łaziebny łaziebna łaziebne łaziebni łaziebne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Powiedz łaziebnemu, by więcej napalił.
- (2.1) Wiem, że łaźnia jest czymś zdrowym, ale nie lubię tych łaziebnych zapachów.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „łaziebny” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.