łatwiutki

łatwiutki (język polski)

wymowa:

IPA: [watˈfʲjutʲci], AS: [u̯atfʹi ̯utʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdrobn. od: łatwy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	łatwiutki		łatwiutka	łatwiutkie	łatwiutcy	łatwiutkie
dopełniacz	łatwiutkiego		łatwiutkiej	łatwiutkiego	łatwiutkich
celownik	łatwiutkiemu		łatwiutkiej	łatwiutkiemu	łatwiutkim
biernik	łatwiutkiego	łatwiutki	łatwiutką	łatwiutkie	łatwiutkich	łatwiutkie
narzędnik	łatwiutkim		łatwiutką	łatwiutkim	łatwiutkimi
miejscownik	łatwiutkim		łatwiutkiej	łatwiutkim	łatwiutkich
wołacz	łatwiutki		łatwiutka	łatwiutkie	łatwiutcy	łatwiutkie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łatwiuśki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. łatwiutko, łatwo

rzecz. łatwość, łatwizna

przym. łatwy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• turecki: (1.1) kolaycacık

źródła: