łapownik

łapownik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pejor. człowiek biorący łapówki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łapownik	łapownicy
dopełniacz	łapownika	łapowników
celownik	łapownikowi	łapownikom
biernik	łapownika	łapowników
narzędnik	łapownikiem	łapownikami
miejscownik	łapowniku	łapownikach
wołacz	łapowniku	łapownicy
depr. M. i W. lm: (te) łapowniki

przykłady:

(1.1) Każdego roku prokuratura wychwytuje dziesiątki łapowników najróżniejszego szczebla.

(1.1) Przez jakiś czas po upadku komunizmu łapownictwo niewątpliwie zmalało, a nawet wyrzucono niektórych szczególnie bezczelnych łapowników w urzędach miejskich i gminnych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łapówkarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łapa ż, łapówka ż, łapówa ż, łapownictwo n, łapówkarstwo n, łapówkarz mos

przym. łapowniczy, łapówkarski, łapówkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. łapówka + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: łapówkarz

• angielski: (1.1) grafter
• białoruski: (1.1) хабарнік m (habarnìk)
• francuski: (1.1) concussionnaire m, exacteur m
• rosyjski: (1.1) взяточник m (vzâtočnik)
• szwedzki: (1.1) mutkolv w

źródła: