łamać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈwãmaʨ̑], AS[u̯ãmać], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) o rzeczach mało elastycznych: rozdzielać coś na kawałki naciskając, zginając
(1.2) nie stosować się do czegoś
(1.3) niszczyć komuś życie, karierę
(1.4) pokonywać opór
(1.5) druk. formować kolumny podczas przygotowania książki lub czasopisma do druku
(1.6) szt. dodawać do danej barwy inny kolor w celu uzyskania barwy zgaszonej, stonowanej
(1.7) o haśle, kodzie, szyfrze itp.: odgadywać

czasownik zwrotny łamać się

(2.1) o rzeczach mało elastycznych: pękać pod wpływem działania siły
(2.2) przest. dzielić się czymś, zwykle jedzeniem, odłączając jego kawałki
(2.3) przen. poddawać się na skutek nacisków psychicznych
(2.4) przen. tracić odporność psychiczną, ulegać depresji
(2.5) przen. rozbijać się, rozpryskiwać się

czasownik nieprzechodni niedokonany

(3.1) med. przejawiać ból lub dyskomfort w konkretnych miejscach ciała
odmiana:
(1) koniugacja IX
(2) koniugacja IX
przykłady:
(1.2) Przestępca notorycznie łamał prawo.
(2.2) W Boże Narodzenie łamiemy się opłatkiem.
(2.5) Fale łamały się o falochron.
składnia:
(1.1) łamać rękę / nogę
(1.2) łamać pokój • łamać obietnice
(3.1) łamać w + Ms. (czymś)
kolokacje:
(3.1) łamać w krzyżu • łamać w nogach • łamać w stawach
synonimy:
(1.1) burzyć, naruszać
(1.2) naruszać
(1.3) niszczyć, niweczyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. połamanie n, łamanie, łamacz, łamarka, łamaniec, łamliwość, przełom
przym. łamliwy, łamany
czas. złamać, wyłamywać
związki frazeologiczne:
łamać kołemłamać sobie głowęłamać szykichleb zębów nie łamie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: