łajba (język polski) edytuj

 
łajba (1.1)
wymowa:
IPA[ˈwajba], AS[u̯ai ̯ba]
podział przy przenoszeniu wyrazu: łaj•ba[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. stara łódź lub statek w kiepskim stanie technicznym
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ros. лайба[2] < fiń. laiva[3][4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „łajba” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 547.
  2. Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107-115, Poznań 1978, s. 109.
  3. Hasło „łajba” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  4. Толковый словарь Ушакова