łacina

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 21 maj 2023. Od tego czasu wykonano 3 zmiany, które oczekują na przejrzenie.
Podobna pisownia Podobna pisownia: Łacinałaćina
wymowa:
IPA[waˈʨ̑ĩna], AS[u̯aćĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język starożytnych Rzymian; zob. też łacina w Wikipedii
(1.2) lekcja łaciny (1.1)
(1.3) pot. żart. wulgarny język, przekleństwa
(1.4) środ. tańce latynoamerykańskie
(1.5) daw. język niezrozumiały, żargon[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Lekcje łaciny były dla niego męczarnią.
(1.2) Po matematyce mamy dzisiaj dwie łaciny i fizykę.
(1.3) Uszy więdną, jak się słucha tej łaciny dobiegającej z podwórka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) łacina klasycznałacina kościelnałacina ludowa
(1.4) sukienka do łaciny
synonimy:
(1.1) język łaciński; skr. łac., łc.
(1.3) łacina podwórkowa
antonimy:
(1.4) standard
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łaciński mrz, łacińskość ż, łacinizm mrz, łacinnik m, łacinniczka ż, łacinka ż
przym. łaciński
przysł. łacińsko, po łacinie, po łacińsku
związki frazeologiczne:
dać łacinęłacina podwórkowatańczyć po łacinie
etymologia:
uwagi:
zob. też łacina w Wikicytatach
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: argot, żargon
źródła:
  1. S. Wędkiewicz, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów, „Język Polski” nr 4/1914, s. 114.