čeleď

čeleď (język czeski)

wymowa:: IPA: /t͡ʃɛlɛc/ ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.2) biol. rodzina

(1.3) jęz. rodzina

(1.4) czeladź, służba

odmiana:

przykłady:: (1.1) U stolu se sešla celá čeleď. → U stołu zeszła się cała rodzina.

składnia:

kolokacje:: (1.2) čeleď kočkovití → rodzina kotowate

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: prasł. *čeljadь < prasł. *čelo + *-jadь < praindoeur. *kelo^[1]; etymologicznie powiązane z prasł. *čelověk^[1]

uwagi:

źródła:

1 2 Antoni Śmieszek, Polski człowieczek = „źrenica” i kilka innych semicko-indoeuropejskich analogii znaczeniowych, „Język Polski” nr 4/1914, s. 126.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=čeleď&oldid=6990266”