čeleď (język czeski) edytuj

wymowa:
IPA/t͡ʃɛlɛc/ ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzina
(1.2) biol. rodzina
(1.3) jęz. rodzina
(1.4) czeladź, służba
odmiana:
przykłady:
(1.1) U stolu se sešla celá čeleď.U stołu zeszła się cała rodzina.
składnia:
kolokacje:
(1.2) čeleď kočkovití → rodzina kotowate
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *čeljadь < prasł. *čelo + *-jadь < praindoeur. *kelo[1]; etymologicznie powiązane z prasł. *čelověk[1]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Antoni Śmieszek, Polski człowieczek = „źrenica” i kilka innych semicko-indoeuropejskich analogii znaczeniowych, „Język Polski” nr 4/1914, s. 126.