čeština
čeština (język czeski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. język czeski, czeszczyzna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik čeština češtiny dopełniacz češtiny češtin celownik češtině češtinám biernik češtinu češtiny wołacz češtino češtiny miejscownik češtině češtinách narzędnik češtinou češtinami
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. češtinář m, češtinářka ż, Čechy ż lm, Česko n, Čech m, Češka ż
- czas. zčeštit
- przym. český
- przysł. česky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
čeština (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. język czeski, czeszczyzna[1]
- (1.2) czeski - jako przedmiot nauczania[1]
- (1.3) pot. podręcznik do nauki czeskiego[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik čeština češtiny dopełniacz češtiny češtín celownik češtine češtinám biernik češtinu češtiny miejscownik češtine češtinách narzędnik češtinou češtinami
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. čechizmus m, Čechy ż lm, Česko n, Čech m, Češka ż, českosť ż, češtinár m, češtinárka ż
- przym. český
- przysł. česky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „čeština” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.