ćwierkanie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) o ptakach, świerszczach: wydawanie krótkich, wysokich dźwięków[1]
(1.2) o dzieciach, dziewczętach: mówienie w sposób szybki i pieszczotliwy
(1.3) pot. inform. zamieszczanie wpisów na mikroblogu
odmiana:
(1.1-3) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ćwierkotanie, świergotanie, świergolenie, świegotanie, szczebiotanie, ciurkanie
(1.2) szczebiotanie, świergotanie, świergolenie, świegotanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ćwierk m, ćwierknięcie n
czas. ćwierkać ndk., ćwierknąć dk.
przym. ćwierkliwy
przysł. ćwierkliwie
wykrz. ćwierk
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od ćwierkać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ćwierkać” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.