ćpun

ćpun (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡ɕpũn], AS: [ćpũn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pejor. narkoman

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ćpun	ćpuny / ćpuni
dopełniacz	ćpuna	ćpunów
celownik	ćpunowi	ćpunom
biernik	ćpuna	ćpunów
narzędnik	ćpunem	ćpunami
miejscownik	ćpunie	ćpunach
wołacz	ćpunie	ćpuny / ćpuni

przykłady:

(1.1) Janek ćpa już od roku, ale – jak każdy ćpun – twierdzi, że w każdej chwili może przestać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ćpacz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ćpacz mos, ćpanie n

forma żeńska ćpunka ż

czas. ćpać ndk.

przym. ćpuński, naćpany

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. ćpać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) junkie
• hiszpański: (1.1) drogata m, drogón m
• nowogrecki: (1.1) πρεζάκιας m, πρεζόνι n
• rosyjski: (1.1) торчок m, нарик m

źródła: