Podobna pisownia Podobna pisownia: CPAC
wymowa:
IPA[t͡ɕpat͡ɕ], AS[ćpać]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. posp. jeść łapczywie
(1.2) pot. posp. brać narkotyki
(1.3) reg. łódz. jeść bez popijania[1]
(1.4) gw. (Śląsk Cieszyński) jeść bez umiaru[2]

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. ćpnąć)

(2.1) gw. (Poznań)[3] rzucać
odmiana:
(1.1-3, 2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kiedy przyszedłem do niego, ćpał obiad i nawet mnie nie zauważył.
(1.2) Janek ćpa już od roku, alejak każdy ćpuntwierdzi, że w każdej chwili może przestać.
(1.3) Muszę tak ćpać? Dałabyś mi jakiegoś kompotu albo herbaty.
(2.1) Ćpnij mi te klamoty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) napychać się, opychać się, żreć
(1.2) narkotyzować się, grzać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ćpacz mos, ćpanie n, ćpnięcie n, ćpun mos, ćpunka ż, ćpuńskość ż, naćpanie n, oćpanie n, wyćpnięcie n, zaćpanie n
czas. ćpnąć dk., naćpać się dk., oćpać się dk., wyćpnąć dk., zaćpać dk.
przym. ćpalniczy, ćpuński, zaćpany, naćpany
ims. naćpany, zaćpany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jeść
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: narkotyzować się
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzucać
źródła:
  1. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 188.
  2. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  3.   Hasło „ćpać” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.