ültetvény

ültetvény (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) plantacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ülés, ülésezés, üllő, ülnök, ülep, ülepedés, üledék, ültetés, ültetvényes

czas. ül, ülésezik, ülepedik, ültet

przym. ülő, üledékes

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. ültet + -vény

uwagi:

źródła: