épice

épice (język francuski)

wymowa:

IPA: [e.pis] ​

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) korzeń, przyprawa

odmiana:

(1.1) lp épice; lm épices

przykłady:

(1.1) Le clou de girofle, la muscade, le poivre, le gingembre et le safran sont des épices. → Goździki, gałka muszkatołowa, pieprz, imbir i szafran to przyprawy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pain d'épice/pain d'épices • quatre-épices

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. épicer

rzecz. épicerie, épicier

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. species

uwagi:

zobacz też: épices

źródła: