ärgern (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA/ergern/
?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) denerwować, zdenerwować, złościć, zezłościć
(1.2) dokuczać, dokuczyć, złościć, zezłościć

czasownik słaby w użyciu zwrotnym

(2.1) denerwować (się), zdenerwować (się), złościć (się), zezłościć (się)
odmiana:
(1-2)[1] ärgern (ärgert), ärgerte, geärgert (haben)
przykłady:
(1.1) Wir wollen uns und unsere Nachbarn nicht ärgern.Nie chcemy denerwować siebie i naszych sąsiadow.
(1.2) Das Mädchen ärgert und provoziert meinen Sohn.Ta dziewczynka dokucza mojemu synowi i go prowokuje.
(2.1) Ich habe mich sehr darüber geärgert.Bardzo się tym zdenerwowałam/zdenerwowałem.
składnia:
(1.1) etw./jdn. (Akk.) ärgern
(1.2) etw./jdn. (Akk.) ärgern
(2.1) sich über etw./jdn. (Akk.) ärgern
kolokacje:
(2.1) sich schwarz ärgernsich grün und blau ärgern
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ärgern n, Ärger m, Ärgernis n
przym. ärgerlich
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: ärgernabärgernherumärgernverärgern
źródła: