zwabić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈzvabʲiʨ̑], AS[zvabʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) nakłonić osobę lub zwierzę do przyjścia, kusząc czymś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) U nas propozycje małżeńskie składa się przeważnie mimochodem w łóżku, pod zgubnym wpływem seksualnego zadowolenia. Ale co było robić? Zwabić Alicję do mego pokoiku i zgwałcić na tapczanie Renaty?[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwabienie n, wabienie n, wabik m, powab m, powabność ż, przywabianie n, przywabienie n
czas. wabić ndk., przywabiać ndk., przywabić dk.
przym. powabny
przysł. powabnie, na wabia
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Stawiński, Piszczyk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.