zrywka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈzrɨfka], AS[zryfka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) leśn. ściąganie, ciężkim sprzętem, ściętych drzew z miejsca zrębu do miejsca załadunku lub najbliższej utwardzonej drogi
(1.2) pot. reg. torba na zakupy z cienkiej plastikowej folii, którą odrywa się z rolki
(1.3) slang. reg. ucieczka, najczęściej na umówiony sygnał
(1.4) slang. ucieczka z więzienia, aresztu lub zakładu poprawczego
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) kuna, bryka, cug, pokrywka, wylot, wymyk, wyskok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zrywanie n, zerwanie n, zrywność ż, rwanie n, rwanko n, wyrywanie n, wyrwanie n, urywanie n, urwanie n, przerywanie n, przerwanie n, zryw m, wyrwa ż
czas. zrywać ndk., zerwać dk., rwać ndk., wyrywać ndk., wyrwać dk., urywać ndk., urwać dk., przerywać ndk., przerwać dk., zrywacz m, zrywaczka ż
przym. zrywny, zrywkowy, zrywowy
przysł. zrywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zrywać + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: torba
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ucieczka
źródła: