zbędny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈzbɛ̃ndnɨ], AS[zbndny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, bez którego można się obyć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pismo pani Müller było bardzo piękne: równiutkie, pochyłe, bez zbędnych ozdób[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niepotrzebny, zbyteczny; książk. redundantny; pot. potrzebny jak umarłemu kadzidło, potrzebny jak dziura w moście, potrzebny jak piąte koło u wozu
antonimy:
(1.1) niezbędny, nieodzowny, potrzebny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbędność ż
przysł. zbędnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Chwin, Hanemann, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.