zabudować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌzabuˈdɔvaʨ̑], AS[zabudovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zabudowywać)

(1.1) aspekt dokonany od: zabudowywać
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabudowa ż, zabudowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zabudowywać
źródła: