Wikisłownik

zabójca

zabójca (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [zaˈbujʦ̑a], AS: [zabui ̯ca]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto zabił lub zabija
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikzabójcazabójcy
dopełniaczzabójcyzabójców
celownikzabójcyzabójcom
biernikzabójcęzabójców
narzędnikzabójcązabójcami
miejscownikzabójcyzabójcach
wołaczzabójcozabójcy
przykłady:
(1.1) Zabójca został skazany na dożywocie za brutalny mord na staruszce.
składnia:
(1.1) zabójca + D.
kolokacje:
(1.1) płatny / seryjny / sadystyczny / okrutny zabójca • zabójca na zlecenie
synonimy:
(1.1) morderca; przest. rezun; daw. mężobójca
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zbrodniarz, przestępca
hiponimy:
(1.1) bratobójca, carobójca, królobójca, ludobójca, dzieciobójca, matkobójca, ojcobójca, synobójca, żonobójca, skrytobójca, dusiciel, truciciel, kiler / killer, siepacz, wampir
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabójstwo n, zabijanie n, zabicie n, zabijaka m
forma żeńska zabójczyni ż, zbójczyni ż
czas. zabić dk., zabijać ndk.
przym. zabójczy
przysł. zabójczo
ims. zabity
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zabójczy + -a
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zabójca&oldid=8359466”