wymyślić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨ̃ˈmɨɕlʲiʨ̑], AS[vỹmyślʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wymyślać)

(1.1) myśląc odkryć coś, wpaść na jakiś pomysł[1]
(1.2) uroić coś sobie[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Nie wiesz, kto wymyślił golarkę?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) wysztudiyrować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. myśliciel mos, wymyślenie n, wymyślanie n, wymysł mrz, myślenie n, myśl ż
czas. wymyślać ndk., zwymyślać dk.
przym. wymyślny, myślowy
przysł. wymyślnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Forma „wymyśleć” jest błędem[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „wymyślić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „Koedukacyjny” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.