wymarły

wymarły (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨ̃ˈmarwɨ], AS: [vỹmaru̯y], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który już wymarł, wyginął

(1.2) przen. opustoszały

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wymarły		wymarła	wymarłe	wymarli	wymarłe
dopełniacz	wymarłego		wymarłej	wymarłego	wymarłych
celownik	wymarłemu		wymarłej	wymarłemu	wymarłym
biernik	wymarłego	wymarły	wymarłą	wymarłe	wymarłych	wymarłe
narzędnik	wymarłym		wymarłą	wymarłym	wymarłymi
miejscownik	wymarłym		wymarłej	wymarłym	wymarłych
wołacz	wymarły		wymarła	wymarłe	wymarli	wymarłe

przykłady:

(1.1) Dodo to wymarły gatunek ptaków zamieszkujący kiedyś Mauritius.

(1.2) W Bieszczadach wciąż jeszcze można spotkać wymarłe wioski Łemków.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wymarły gatunek / takson • wymarły dialekt / język

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wymieranie n, wymarcie n

czas. wymierać ndk., wymrzeć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) dood
• angielski: (1.1) extinct; (1.2) wymarłe miasto: ghost city
• duński: (1.1) uddød; (1.2) uddød
• hiszpański: (1.1) extinto, desaparecido; (1.2) desierto, abandonado
• kaszubski: (1.1) wëmarłi
• kataloński: (1.1) extint
• rosyjski: (1.1) вымерший
• ukraiński: (1.1) вимерлий

źródła: