wybuch (język polski) edytuj

 
wybuch (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvɨbux], AS[vybuχ] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej[1]
(1.2) huk towarzyszący detonacji[1]
(1.3) gwałtowne wydobycie się czegoś na zewnątrz
(1.4) przen. nagły początek emocji lub jakiegoś zjawiska społecznego
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
(1.1) wybuch + D.
(1.3) wybuch + D.
(1.4) wybuch + D.
kolokacje:
(1.1) wybuch trotylu / dynamitu / nitrogliceryny / paliwa / bomby / granatu / miny / pożaru
(1.3) wybuch wulkanu / gejzeru / lawy
(1.4) wybuch wojny / zamieszek / niezadowolenia społecznego • wybuch gniewu / radości / agresji / euforii
synonimy:
(1.1) detonacja, eksplozja
(1.3) erupcja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wybuchowiec m, wybuchowość ż, wybuchanie n, wybuchnięcie n
czas. wybuchać ndk., wybuchnąć dk., buchać ndk., buchnąć dk.
przym. wybuchowy
przysł. wybuchowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „wybuch” w: SJP.pl.