wioślarka (język polski) edytuj

 
wioślarki (1.1)
 
wioślarki (1.2) - (Daphnia pulex, Rozwielitka wielka)
 
wioślarki (1.2)
wymowa:
IPA[vʲjɔ̇ɕˈlarka], AS[vʹi ̯ȯślarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. kobieta uprawiająca wioślarstwo; taka, która wiosłuje
(1.2) zool. drobny skorupiak słodkowodny mający dwuczęściową skorupkę i rozwiniętą drugą parą czułków służących do pływania; zob. też wioślarki w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Wioślarka posługuje się dwoma wiosłami osadzonymi w dulkach, siedząc plecami do kierunku ruchu łodzi.
(1.2) Wioślarka pływa przy użyciu drugiej pary czułków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiosło n, wioślarstwo n, wiosłowanie n
forma męska wioślarz m
przym. wioślarski, wiosłowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
tłumaczenia:
źródła: