wilczur

wilczur (język polski)

wilczur (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvʲilʧ̑ur], AS: [vʹilčur], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. owczarek niemiecki (rasa psa)

(1.2) pot. określ. pies o wilczym pokroju lub pochodzący od wilka

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: wilczura

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wilczur	wilczury
dopełniacz	wilczura	wilczurów
celownik	wilczurowi	wilczurom
biernik	wilczura	wilczury
narzędnik	wilczurem	wilczurami
miejscownik	wilczurze	wilczurach
wołacz	wilczurze	wilczury

przykłady:

(1.1) Czy wyprowadzasz swojego wilczura w porze deszczowej?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) owczarek alzacki

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pies, owczarek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wilczyca ż, wilczarz mos/mzw, wilczek mzw, wilczątko n, wilczysko n

zdrobn. wilczurek mzw

przym. wilczurzy, wilczy, wilczarski

przysł. wilkiem, wilczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wilczy + -ur < pol. wilk + -y

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rasy psów

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: owczarek niemiecki

źródła: