wariatka

wariatka (język polski)

wymowa:

IPA: [varʲˈjatka], AS: [varʹi ̯atka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta chora psychicznie

(1.2) pot. kobieta zachowująca się nieobliczalnie, niekonwencjonalnie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wariatka	wariatki
dopełniacz	wariatki	wariatek
celownik	wariatce	wariatkom
biernik	wariatkę	wariatki
narzędnik	wariatką	wariatkami
miejscownik	wariatce	wariatkach
wołacz	wariatko	wariatki

przykłady:

(1.1) Powinni zamknąć tę wariatkę, jest niebezpieczna dla innych.

(1.2) Ale z tej Moniki jest wariatka, zafarbowała włosy na zielono.

składnia:

kolokacje:

(1.2) kompletna wariatka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wariactwo n, wariatkowo n, wariowanie n, zwariowanie n, wariatuńcio mos

forma męska wariat m

czas. wariować ndk., zwariować dk.

przym. wariacki, zwariowany

przysł. wariacko, na wariata, po wariacku

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wariat + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wariat

• arabski: (1.1) مجنونة ż
• białoruski: (1.1) вар'ятка ż
• włoski: (1.1) matta ż, pazza ż; (1.2) matta ż, pazza ż

źródła: