vivus
vivus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) żywy
- odmiana:
- (1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik vīvus vīva vīvum vīvī vīvae vīva dopełniacz vīvī vīvae vīvī vīvōrum vīvārum vīvōrum celownik vīvō vīvae vīvō vīvīs biernik vīvum vīvam vīvum vīvōs vīvās vīva ablatyw vīvō vīvā vīvō vīvīs wołacz vīve vīva vīvum vīvī vīvae vīva stopień wyższy vīvior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik vīvior vīvius vīviōrēs vīviōra dopełniacz vīviōris vīviōrum celownik vīviōrī vīviōribus biernik vīviōrem vīvius vīviōrēs vīviōra ablatyw vīviōre vīviōribus wołacz vīvior vīvius vīviōrēs vīviōra stopień najwyższy vīvissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik vīvissimus vīvissima vīvissimum vīvissimī vīvissimae vīvissima dopełniacz vīvissimī vīvissimae vīvissimī vīvissimōrum vīvissimārum vīvissimōrum celownik vīvissimō vīvissimae vīvissimō vīvissimīs biernik vīvissimum vīvissimam vīvissimum vīvissimōs vīvissimās vīvissima ablatyw vīvissimō vīvissimā vīvissimō vīvissimīs wołacz vīvissime vīvissima vīvissimum vīvissimī vīvissimae vīvissima
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *gu̯ei-[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 33.