utonąć (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. tonąć)

(1.1) zginąć przez zanurzenie się w wodzie i uduszenie się[1]
(1.2) opaść na dno
(1.3) zagłębić się w coś
(1.4) skryć się w czymś
(1.5) zagubić się w ogromie czegoś
(1.6) zostać czymś zafascynowanym lub zaabsorbowanym
(1.7) pławić się w czymś
odmiana:
(1.1-7) koniugacja Vb
przykłady:
(1.1) Mężczyzna wyszedł pokąpać się w czasie sztormu i, niestety, utonął.
(1.2) Statek utonął w morzu o piątej z rana.
(1.6) Chodzi jej po głowie myśl o rozwodzie. Nie po to jednak, by utonąć w nowym związku[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) utopić się
(1.6) wciągnąć się, zagłębić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. tonąć ndk.
rzecz. utonięcie n, toniec mzw, toń ż
związki frazeologiczne:
utonąć we łzachco ma wisieć, nie utonie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „utonąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Krystyna Kofta, Złodziejka pamięci, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.