Podobna pisownia Podobna pisownia: týfus

tyfus (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtɨfus], AS[tyfus] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. grupa bakteryjnych chorób zakaźnych; zob. też tyfus w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wielu mieszkańców miasta zmarło w trakcie epidemii tyfusu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tyfus brzuszny / plamisty / powrotny, paratyfuszarazić / zarazić się tyfusem • chorować / zachorować na tyfus • szczepić / zaszczepić się na tyfus • szczepionka na tyfus • epidemia tyfusu
synonimy:
(1.1) dur
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) choroba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. tyfusowy, tyfoidalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Typhus, franc. typhus[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dur
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

tyfus (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) med. dur brzuszny, tyfus
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tyf
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

tyfus (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) med. tyfus, dur
odmiana:
(1.1) en tyfus, tyfusen; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: choroby w języku szwedzkim
źródła:

tyfus (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
tifustīfus
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) med. tyfus[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.