tyłek (język polski) edytuj

 
tyłek (1.1)
wymowa:
IPA[ˈtɨwɛk], AS[tyu̯ek]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. pośladki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uważam, że masz zgrabny tyłek, Ewelino.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ładny / zgrabny / brzydki / kształtny / chudy / gruby / szeroki / wąski / jędrny / obwisły / wychudły tyłek • dostać / bić / brać w tyłek (po tyłku) • siąść / siadać na tyłku
synonimy:
(1.1) pupa, pośladki, siedzenie; eufem. cztery litery; przest. rzyć; grub. zadek, kuper; wulg. dupa; żart. sempiterna; reg. (Poznań) ameryka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tył m, tylnik m
zdrobn. tyłeczek m
przym. tylny, tyłowy, tyłkowy
związki frazeologiczne:
babskiego tyłka brat / wójtbać się o własny tyłekbrać tyłek w trokicałować tyłekciężko ruszyć tyłekdbać o własny tyłekdostać w tyłek / dostać po tyłkuelegancik nowy, zegarek cynowy, wiatr odwinie poły, widać tyłek gołyjak wrzód na tyłkumieć robaki w tyłkunadstawić tyłekpilnować swojego tyłkapocałuj mnie w tyłek! • robić koło tyłkaruszyć tyłeksiąść na tyłkutruć tyłek
etymologia:
pol. tył + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: