trzyosobowy (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌṭʃɨɔsɔˈbɔvɨ], AS[ṭšyosobovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeznaczony dla trzech osób, mogący pomieścić trzy osoby
(1.2) złożony z trzech osób, wykonywany przez trzy osoby
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kobiety otrzymują pokój trzyosobowy. Ładny, dobrze wyposażony, z dużym balkonem i łazienką[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) schron / pokój trzyosobowy • łóżko trzyosobowe
(1.2) zespół / urząd / organ trzyosobowy • kierownictwo trzyosobowe • drużyna trzyosobowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.