trzydziestoletni
trzydziestoletni (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌṭʃɨʥ̑ɛstɔˈlɛtʲɲi], AS: [ṭšyʒ́estoletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mający trzydzieści lat
- (1.2) trwający trzydzieści lat
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trzydziestoletni trzydziestoletnia trzydziestoletnie trzydziestoletni trzydziestoletnie dopełniacz trzydziestoletniego trzydziestoletniej trzydziestoletniego trzydziestoletnich celownik trzydziestoletniemu trzydziestoletniej trzydziestoletniemu trzydziestoletnim biernik trzydziestoletniego trzydziestoletni trzydziestoletnią trzydziestoletnie trzydziestoletnich trzydziestoletnie narzędnik trzydziestoletnim trzydziestoletnią trzydziestoletnim trzydziestoletnimi miejscownik trzydziestoletnim trzydziestoletniej trzydziestoletnim trzydziestoletnich wołacz trzydziestoletni trzydziestoletnia trzydziestoletnie trzydziestoletni trzydziestoletnie
- przykłady:
- (1.2) Uległo spaleniu i zniszczeniu w czasie wojen husyckich i wojny trzydziestoletniej[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzydziestolatek m, trzydziestolatka ż, trzydziestolecie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) трыццацігадовы; (1.2) трыццацігадовы
- czeski: (1.1) třicetiletý; (1.2) třicetiletý
- duński: (1.1) trediveårig; (1.2) trediveårig
- esperanto: (1.1) tridekjara; (1.2) tridekjara
- niemiecki: (1.1) dreißigjährig; (1.2) dreißigjährig
- rosyjski: (1.1) тридцатилетний; (1.2) тридцатилетний
- słowacki: (1.1) tridsaťročný; (1.2) tridsaťročný
- szwedzki: (1.1) trettioårig; (1.2) trettioårig
- ukraiński: (1.1) тридцятилітній, тридцятирічний; (1.2) тридцятилітній, тридцятирічний
- źródła:
- ↑ Lech Szaraniec, Górny Śląsk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.